III ~ Inny świat

 Nareszcie zaczął się weekend. Będę mogła odpocząć od tej beznadziejnej szkoły. Chociaż z drugiej strony w domu też wcale nie jest lepiej. Mojego taty nie ma od rana. Zgaduję, że jest gdzieś ze swoją kochanką. A mama siedzi przygnębiona. Szkoda mi jej, bardzo kochała tatę. Pewnie wciąż go kocha. Ja też go kocham. W końcu to mój ojciec. Tylko, że teraz jestem na niego zła. Nie rozumiem jak mógł zrobić coś takiego. Po ostatniej rozmowie nie potrafię spojrzeć mu w oczy.
  Powinnam teraz być przy mamie i ją wspierać, lecz nawet nie wiem co powiedzieć gdy widzę ją w takim stanie. Wiem, że nie zachowuję się tak jak jakby wypadało, ale nie umiem jej pocieszyć. Właściwie wydaje mi się, że teraz nic nie jest w stanie jej pocieszyć. Mogę jedynie mieć nadzieję, że z czasem ułoży sobie życie na nowo i będzie szczęśliwa.
 A ja tymczasem siedzę sama w zamkniętym pokoju wyglądając za okno i obserwuję ulewny deszcz. Chętnie wyszłabym gdzieś na spacer, ale w taką pogodę to raczej nie jest dobry pomysł. Zastanawiam się czy tajemniczy nieznajomy o imieniu Matt dzisiaj też się pojawi. Nie zaskoczyłoby mnie to, chociaż odwiedził mnie dopiero dwa razy. Na razie jednak nie zapowiadało się na jego wizytę.
 Nagle usłyszałam piosenkę, którą mam ustawioną jako dzwonek. Wyciągnęłam telefon z kieszeni. Wyświetlił mi się numer Nicole, więc odebrałam.
-No cześć, co tam? - zapytałam.
-Hej, w porządku. Czemu mi nie powiedziałaś? Myślałam, że się przyjaźnimy.
-Przyjaźnimy. O czym ci nie powiedziałam?
-No, że twoi rodzice... wiesz...
-Sama dowiedziałam się dopiero wczoraj. Już każdy wie?
-Takie wieści się szybko roznoszą.  Jak się czujesz?
-Ja daję radę. Gorzej z mamą.
-Przykro mi.
-Mu...muszę kończyć. Cześć.
 Przerwałam rozmowę z Nicole, bo przyszedł Matt. W zasadzie to nie przyszedł. Pojawił się, tak jak ostatnio codziennie to robił.
-Cześć - przywitałam się lekko speszona.
-Cześć Jessica. Miło cię znów widzieć.
-Nawzajem. Rozumiem, że mam się ciebie spodziewać każdego dnia?
-Nie wiem. Możliwe.
-Jak to, nie wiesz?
-Żyję w innym świecie niż ty. Tutaj inaczej liczy się czas.
-W innym świecie? - nie rozumiałam.
-Tak, właśnie. Przepraszam, chyba przerwałem ci rozmowę z przyjaciółką.
-Nie szkodzi. I tak już kończyłyśmy.
-Ja też będę kończył. Pa.
-Czekaj...
 Nie zaczekał. Wydawało mi się, że nie był tutaj dłużej niż pół minuty. Tak szybko zniknął. Nie pojmowałam po co w ogóle przyszedł. Nawet nie przeprowadziliśmy żadnej sensownej rozmowy. Poinformował mnie jedynie o innym świecie, w którym żyje, co było dla mnie kolejną niezrozumiałą rzeczą. A potem tak po prostu mnie zostawił.
 Teraz całą noc będę zastanawiać się gdzie on żyje i kim tak naprawdę jest. Wprawdzie wygląda jak człowiek. Normalny, przystojny chłopak, ale wydaje mi się, że jest nieco inaczej.
 Póki co postanowiłam, że poszperam na ten temat w internecie. Zazwyczaj gdy miałam problem tam znajdowałam rozwiązania. Wpisałam więc w google "inny świat". Niestety jedyne czego się doszukałam to opinie i streszczenia książki noszącej taki tytuł. Wyglądało na to, że muszę czekać. Czekać aż Matt sam mi wszystko wyjaśni. Sam obiecał, że wkrótce to zrobi.